Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı (TEPAV), “Borç Yönetiminin Kurumsal Yapısı: Nereye Gidiyoruz?” çalışmasıyla, Cumhurbaşkanlığı kararnamesiyle yeni kurulan ve borç idaresinin 2002’den bu yana süren kurumsal yapısında değişikliğe yol açan “Borçlanma Genel Müdürlüğü”nün etkilerine dikkat çekti.
ÖRNEK MODEL
Coşkun Cangöz’ün çalışmasına göre, borçlanma maliyeti yükseliyor, yeniden finansman koşulları bozuluyor ve geri ödemeleri artış gösteriyor. Hazine’nin borç servisi projeksiyonları, 2020’de yapılacak aylık ortalama borç geri ödemesinin 26.9 milyar TL olacağına işaret ediyor. Bu tutar, 2018 ortalamasının (14.6 milyar TL) neredeyse iki katı, 2019 ortalamasının (18.1 milyar TL) ise yüzde 50 fazlası. Borçlanma politikasının etkinliği ve kurumsal yapının yeterliliğinin istikrar açısından son derece önemli olduğu belirtilen çalışmada, şu vurgu özellikle dikkat çekti:
#reklam#
“2001’den sonra Hazine bünyesinde oluşturulan borç yönetimi kapasitesi diğer ülkelere örnek oluşturan bir model haline gelmiştir. Ancak kurumsal yapının ahengini olumsuz yönde etkileyecek düzenlemeler sistemin etkinliğini bozacak ve operasyonel risklere açık hale getirecektir. Ayrıca, borç yönetimindeki parçalı yapı yüksek geri ödeme ve artan borçlanma ihtiyacı konjonktüründe borçlanma maliyet ve risklerinin de olumsuz yönde etkilenmesine neden olabilecektir.”
GEREKÇESİ YETERSİZ BULUNDU
Hazine ve Maliye Bakanlığı açıklamasında, borçlanma sistemindeki yeni yapılanmanın gerekçesi olarak finans piyasalarına yakınlık öne çıkarılıyor. Ancak TEPAV’a göre, 2002-2013 arasında borçlanma maliyet ve risk göstergelerindeki istikrarlı iyileşme ve buna paralel olarak artan yabancı yatırımcı payı, etkin ve başarılı borç yönetimi için finansal piyasalara yakınlık argümanının geçerli olmadığını ve önceki yapıda borç yönetiminin başarıyla yürütüldüğünü gösteriyor.
GÜNDEM
Sayfa başına git
